Bij de consumptieve bestedingen door de overheid doet zich een probleem voor dat verband houdt met het karakter van de overheidsproductie. Slechts een deel van de diensten van de overheid wordt daadwerkelijk verkocht (marktproductie). Het grootste deel van de overheidsproductie wordt betaald uit de algemene middelen en gratis beschikbaar gesteld aan alle sectoren (niet-marktproductie). Daarom stuit het toerekenen ervan aan sectoren op grote problemen. Een dergelijke toerekening wordt dan ook niet gemaakt. Afgesproken is dat de overheid beschouwd moet worden als consument van de door haarzelf geproduceerde diensten. De consumptieve bestedingen worden onderscheiden in collectieve consumptie en individuele consumptie.