Het opzettelijk verlenen van hulp bij levensbeëindigend handelen door de betrokkene op diens verzoek. Van hulp bij zelfdoding is sprake indien door de arts is aangegeven dat: - het overlijden van de patiënt het gevolg is geweest van het gebruik van een middel dat door hem/haar of door een collega is voorgeschreven of verstrekt met het uitdrukkelijke doel het levenseinde te bespoedigen én - tegelijkertijd is aangegeven dat de patiënt dit middel uitsluitend zelf heeft toegediend of zelf tot zich heeft genomen én - de beslissing over deze laatstgenoemde handelwijze is genomen op uitdrukkelijk verzoek van de patiënt.