De door de sector overheid voortgebrachte individuele of collectieve goederen en diensten met de bedoeling om die aan andere eenheden dan de producent zelf te leveren. Het grootste deel van de overheidsproductie wordt betaald uit de algemene middelen en gratis beschikbaar gesteld aan alle sectoren (niet-marktproductie). Afgesproken is dat de overheid beschouwd moet worden als consument van deze door haarzelf geproduceerde diensten. Dit deel van de overheidsproductie heet productie voor eigen consumptie. Voorbeelden zijn goederen of diensten die direct samenhangen met overheidsbestuur, sociale verzekering, defensie, politie en gesubsidieerd onderwijs, maar ook met infrastructuur, waterbeheer, sociale werkvoorziening en jeugdhulpverlening. De productie voor eigen consumptie wordt als volgt berekend: Beloning (lonen plus sociale lasten) van werknemers plus: intermediair verbruik (aankoop van goederen en diensten) plus: afschrijvingen plus: niet-productgebonden belastingen op productie (betaald door de overheid zelf) minus: niet-productgebonden subsidies (ontvangen door de overheid) = productie (basisprijzen) minus: verkopen minus: investeringen in eigen beheer = consumptie van eigen productie (of productie voor eigen consumptie)van de sector overheid.