Buitenplaatsen

In de 17^de eeuw groeide de rijkdom van de Amsterdamse elite. Het aantal renteniers in deze groep nam sterk toe. Rond 1700 had tenminste een derde van de Amsterdamse elite één of meer buitenhuizen en/of landgoederen. Al vroeg in de Gouden Eeuw werden buitenplaatsen aangelegd op door droogbemaling nieuwgewonnen land, maar ook werden ze in grote aantallen achter de duinen en langs bevaarbare waterwegen gebouwd.

Veel buitenplaatsen zijn verdwenen. Wat behouden is, zien we veelal terug als monumenten. Laten we onze aandacht eens richten op Lisse, een dorp dat gelegen is tegen een oude strandwal (duinen) en al in de 17^de eeuw goed toegankelijk via het water en de weg. In Lisse ontstonden vele buitenplaatsen.

Rijksmonumenten

Wat is er nog te vinden van de buitenplaatsen? We starten onze Data Story met een overzicht van de rijksmonumenten van Lisse op een kaart (Figuur 1). De data is afkomstig van het Linked Data platform van de RCE.